HERAKLEİTOS’UN ÖLÜMÜ ÜSTÜNE
Öldüğünü söylediler, Herakleitos,
Tutamadım kendimi ağladım. O güzel
Günler aklıma geldi, konuşa konuşa
Akşamı ettiğimiz, Halikarnassos’ta.
Sen de mi bir avuç toprak oldun sonunda!
Ama şiirlerin yaşıyor, yaşayacak;
Her şeyi, her şeyi dize getiren Hades,
Bak, onların kılına bile dokunamaz.
BİR ZAMANLAR
Bir zamanlar, Likoris, senden güzeli yoktu.
Şimdi de Glikere’nin eşi yok güzellikte.
Sen artık onun gibi olamazsın, çaresiz;
Senin gibi olacak o da günün birinde.
Zamanın oynadığı şaşmayan bir oyun bu,
Dün gözümde tüterdin, bugünse aklım onda.
SUÇLU GÖZLER
Gözlerim, daha ne kadar içeceksiniz
Eros’un tanrısal şerbetini,
siz ki hiç doymadan içersiniz,
bilirim, saf güzelliği.
Uzaklara kaçalım gelin ve ıssızlıkta,
şarapsız saçılar sunalım
baldan tatlı Kıbrıslıya.
Ama orada bile istek yakalarsa beni,
varın buzdan gözyaşları dökün.
Cezayı hakettiniz : sizin suçunuz bu,
alev alev bir ocağa döndüyse içim.
KALLİMAKOS (İÖ 3. yy.)
Türkçesi: Oktay Rifat
