YARIN ERKENDEN ~ Victor HUGO

YARIN ERKENDEN

Yarın erkenden kırlar ağardığı zaman
Gideceğim... biliyorum beni bekliyorsun bak,
Geçip gideceğim dağlardan, ormanlardan
Daha fazla kalmayacağım senden uzak.

Gözlerim düşüncelerime saplı yürüyeceğim,
Duymadan hiçbir haber, hiçbir şey görmeden,
Yalnız, kimsesiz, birbirine kenetli ellerim
Gideceğim, farkı yok gündüzümün gecemden.

Ne uzaklarda Harfleur'ü saran perdelere
Bakacağım, ne de inen altın renkli akşama
Kavuşunca bir bağ yeşil çoban püskülü ve
Bir çiçekli funda koyacağım mezarına.

Victor HUGO

BU ÇİÇEK SENİN İÇİN ~ Victor HUGO

BU ÇİÇEK SENİN İÇİN

Doruktan senin için kopardım bu çiçeği

O sarp bayırdan hani, suya iner eteği

Kartalın bildiği yalnız ve yaklaşabildiği

Sessizce seprilmişti kayanın çatlağında.

Gölgeler yıkıyordu burnun sağrılarını

Açıkça görüyordum: bir yengi alanında

Nasıl kızıl ve parlak bir utku anıtı

Olanca görkemiyle bir anda kurulursa

İşte tıpkı öylece

Güneşin gömülüp gittiği yerde gece

Bulutlardan bir tak yapıyordu kendine.

Yelkenliler bir bir erirken uzakta

Birkaç çatı eğimli bir vadinin dibinde

Parlayıp görünmekten ürker gibiydi sanki.

Sevdiğim, senin için kopardım bu çiçeği!

Evet, rengi uçuk ve koku yok tacında

Çünkü kökü dağların bu çetin yamacında

Yalnız su yosununun acı tuzunu içmiş.

Dedim ki: garip çiçek, şu tepenin üstünden

Bulutların, yosunun ve teknenin gittiği

Uçsuz bucaksızlığa yolcu olmalıydın sen.

Git öyleyse bir kalbin

Her şeyden daha derin uçurumunda dağıl

Başka bir acun olan o göğüste sol artık

Göğün seni sular için yarattığı besbelli

Ben’se Sevda’ya adadım işte seni!

Rüzgar birbirine katıyordu suları;

Yavaş yavaş silinen

Belirsiz bir ışık kalmıştı yalnız günden

Ah! nasıl acılıydım ve nasıl da derinden! ..

Düşler içindeydim ve kapkaranlık Gece

Sonsuz titreyişlerle doluyordu içime.

Victor HUGO

KEDER SANA YAKIŞMIYOR ~ Victor HUGO

KEDER SANA YAKIŞMIYOR

Ne kadar değişmişsin ben görmiyeli,

Ellerin güzelliğini kaybetmiş nasırdan,

Hüzün rengi almış saçlarının her teli

Gözlerine gölgeler düşmüş kahırdan,

Gözlerin ki, gördüğüm gözlerin en güzeli

Ne kadar değişmişsin ben görmiyeli

Böyle mahsun kederli değildin eskiden

Fıkır fıkır gülerdi gözlerinin içi

Dudakların nemliydi sevgiden, arzudan

Yapraklarına çiğ düşmüş karanfiller gibi

Baygın kokusuna anılarla beraber giden

Böyle mahsun kederli değildin eskiden

Sevdiklerin vefasız mıydı bu kadar

Ağlamaktan mı karadı gözlerin

Bir zamanlar göz yaşını sevmezdin

Şimdi neden yaşardı gözlerin

Hasta mısın, yorgun musun nen var

Sevdiklerin vefasız mıydı bu kadar

Arzular vardır bilirsin anlatılamaz

Eskisi gibi kalsaydın ne olurdu

Taptaze, ıpılık kar gibi beyaz

Keder sana yakışmıyor gül biraz

Arzular vardır bilirsin anlatılamaz.

Victor HUGO