DAĞILAN GÜL ~ Behçet AYSAN

DAĞILAN GÜL

ne söylersen söyle bu aşk ikimizindi 

ikimizindi bir zamanlar aynı gökyüzü 

bir samanın tutuşması gibi olan şey 

biraz erzurumdu biraz rize biraz mardin 

geniş, dingin, sürekli bir yurt gibi

ne söylersen söyle rüzgardır duyan 

düşleri çağıran iri siyah gözleriyle 

ve yanıbaşımızda mutlu kalan ne var ki 

belki bir kuş akşamın ölü ağzındaki 

sadece güldür dağılmış ayaklanmaya

ne söylersen söyle ruhum bağırıyor 

acı içinde bağırıyor giden her şeye 

uzak kapıların ses verip çağırmadığı 

mutsuzluk değil mi biraz da şarkıdır 

üzgün, kırık, iri bir gül gibi kanayan

ne söylersen söyle bir gün yiteceğiz 

çam seli halinde kalabalık bir orman 

alıp götürecek bizi kuytu ölümlere 

yaşamanın anlamını sorsam da söyleme 

konuştukça bir gemi açılıyor kıyıdan.

Behçet AYSAN

DÜELLO - Behçet AYSAN

DÜELLO

parçalanmış bir aynada

nakışları esmer bir yüz

yansısını görüyorum

perçemleri akdenizli

bakışları simli sündüs

parçalanmış bir aynada.

ah! benim bu deliliğim

ıssız bir ada arıyor

yanaşıp çıkınca, şaşkın

dolaşmış çok önceleri

yabanıl ayak izleri

ah! yazık orda binlerce.

titrek bir mum ışığında

yeniden sarsak yüreğim

asla anmayacak aşkı

bir kez daha yapmayacak

yine çarpıp kayalara

su almakta, su almakta

batmaktadır köhne kalyon

yıldızları sönmüş gece.

bir yaz günü oldu bunlar

gri yağmurlar yağıyordu

çekildi bütün kılıçlar

ben bir yanda rakip hayat

denizse köpürdüyordu

ve şarkılar söylüyordu

alabildiğince bir siren

ölmemi istemiyordu.

ne parçalanmış bir ayna

ne mum ışığı kalacak

birazdan gün ağaracak

her gece yeni bir düello

her sabah yeni bir ölüm

hepsi bu şiire sığacak.

Behçet AYSAN

SEVMEYİ UNUTANLAR İÇİN - Behçet AYSAN

SEVMEYİ UNUTANLAR İÇİN

                           

sevmeyi unutmuşsunuz kardeşler

yalan her şey gibi

aşklarınız da.

yaşamı ölüm

diye anlatıyorlar size

yalanı gerçek diye.

ne leylakların

tomurundan

haberiniz var

ne önünüzden

kara bir tabut

gibi geçen geceden.

sevmeyi unutmuşsunuz kardeşler

yalan aşklarınız

da. 

Behçet AYSAN

Dönmeyecek Olana Şarkı – Behçet Aysan

DÖNMEYECEK OLANA ŞARKI

bir gün çekip gideceğim ben bu şehirden

geride hiçbir anı bile bırakmadan

bindiğim trenler belki hiç bilmeyecek

bir küçük istasyonda nasıl indiğimi

yağmurlu bir gece hangi istasyonda

yitik yıldızlara bakacaksın ardımdan.

ne kadar acı varsa bırakacağım

söylenmemiş sözlerle yalan aşkları

paslı zincirleri, mahpus türkülerini

kara bir sis gibi çöken umutsuzluğa

bir gün çekip gideceğim ben bu şehirden.

kitaplarım, şiirlerim bekleyecekler

yürüdüğüm sokaklar bekleyecekler

her sabah selam verdiğim akasya

her sabah selam verdiğim taş duvar

ve uçsuz bucaksız bu keder denizi

bir gün elbet dönüşümü bekleyecekler.

Behçet AYSAN