Öne Çıkan Yayın

Nazım Hikmet / CEVAP

  CEVAP  O duvar o duvarınız,                 vız gelir bize vız! Bizim kuvvetimizdeki hız, ne bir din adamının dumanlı vaadinden, ne de bir...

Metin ALTIOK etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Metin ALTIOK etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

5 Mayıs 2019 Pazar

BİR GÜN ÖLÜRÜM ~ Metin ALTIOK

BİR GÜN ÖLÜRÜM
 
Uzak, solgun çocukluğum;
Akşam alacası, kasaba,
Çatılarda kargalar,
Hüzünlü gençliğim;
Sabahçı kahveleri,
Umutsuz aşklar.
Bir anı tüneği şimdi
Yaşadığım geçmiş yıllar.

Ben derim ki;
Ömrüm, ömrüm!
Mumlar neden eriyip sönerler de
Tersine doğru yanmazlar
Uzayarak yeniden
Ve insan doğmak ister mi
Bir daha ölmek için?

Ölümü arayarak geçti
Bunca yılım.
Kötü annem
Beni komşunun oğlu kadar seven,
Yok olan babamdı belki
Ölüm tutkumu pekiştiren.

Elbet bir gün ölürüm.
Ömrüm, ömrüm
Ve yanan mum,
Kara bir fitil bırakan ardında.
Ne kadar benziyor birbirine.

Zifiri karanlık gece.
Mum bitti, yanmadı tersine.
Beyaz mürekkeple yazdım
Bu şiiri karanlığın üstüne.

Ben derim ki;
Geçip gider zaman.
Geri alınmaz bazı şeyler.

Ömrüm, ömrüm
Ve yanan mum biter.

Soğur cehennem bile!
Metin ALTIOK

19 Ocak 2018 Cuma

KAR ~ Metin ALTIOK

KAR
Kar yağdı durmadan üç gün üç gece, 
Tıkandı geçitler yollar kapandı. 
Yalnızlığın buzdan çetelesinde 
Kimseler umursamadı karı. 
Yüzlerinde iğreti bir kibirle 
Hep düşürmekten korktukları, 
Dalıp gittiler günlük işlerine. 

Diz boyu birikmiş kar içinde 
Yürürdük uzatarak açtığımız kanalı, 
İki kar güvesi gibi sokaklarda seninle 
Anardık bütün yitik aşkları 
Bu karlı kış gününde. 
Güngörmüş dağlara karşı 
Sımsıcak öpüşürdük sarılıp birbirimize. 

-Sevgilim, yanımda olsaydın keşke! 

Şölensiz, sevinçsiz yaşıyoruz şimdilerde, 
Bir iğdiş ve buruşuk zamanı. 
Kimsenin türküsü yok dilinde 
Karşılayacak yağan karı 
Coşkulu ve sarhoş sesiyle. 
Bıçak açmıyor ağızları; 
Acı, yalnız acı var yüreklerde. 

Kar yağdı durmadan üç gün üç gece, 
Yaslandı duvarlara, kapıları zorladı, 
Pencerelerden baktı ev içlerine. 
Kar hiç böyle kimsesiz kalmadı 
Kendi özgül tarihinde. 
Çıngırakların, kızakların karı 
Yağdı herşeyin üstüne sessiz bir öfkeyle. 

Birikti bir çamaşır ipine bile. 
Saçaklardan sarktı, 
Attı kendini gürültüyle yere, 
Kimse sahip çıkmadı; 
Yığıldı kaldı duvar diplerine. 
Yalnız kuş ayakları 
Bastılar incelikle göğsüne. 

-Sevgilim, yanımda olsaydın keşke! 

Kar var yaşadığımız günlerde. 
Umutsuzluk çevremizi kuşattı, 
Kıtlık kıran gündemde. 
Yine de ele güne karşı, 
Özenle saklıyorum yüreğimde 
Sana duyduğum aşkı, 
Dört yanım kar içinde.
Metin ALTIOK