KAR ~ Metin ALTIOK

KAR

Kar yağdı durmadan üç gün üç gece, 

Tıkandı geçitler yollar kapandı. 

Yalnızlığın buzdan çetelesinde 

Kimseler umursamadı karı. 

Yüzlerinde iğreti bir kibirle 

Hep düşürmekten korktukları, 

Dalıp gittiler günlük işlerine. 

Diz boyu birikmiş kar içinde 

Yürürdük uzatarak açtığımız kanalı, 

İki kar güvesi gibi sokaklarda seninle 

Anardık bütün yitik aşkları 

Bu karlı kış gününde. 

Güngörmüş dağlara karşı 

Sımsıcak öpüşürdük sarılıp birbirimize. 

-Sevgilim, yanımda olsaydın keşke! 

Şölensiz, sevinçsiz yaşıyoruz şimdilerde, 

Bir iğdiş ve buruşuk zamanı. 

Kimsenin türküsü yok dilinde 

Karşılayacak yağan karı 

Coşkulu ve sarhoş sesiyle. 

Bıçak açmıyor ağızları; 

Acı, yalnız acı var yüreklerde. 

Kar yağdı durmadan üç gün üç gece, 

Yaslandı duvarlara, kapıları zorladı, 

Pencerelerden baktı ev içlerine. 

Kar hiç böyle kimsesiz kalmadı 

Kendi özgül tarihinde. 

Çıngırakların, kızakların karı 

Yağdı herşeyin üstüne sessiz bir öfkeyle. 

Birikti bir çamaşır ipine bile. 

Saçaklardan sarktı, 

Attı kendini gürültüyle yere, 

Kimse sahip çıkmadı; 

Yığıldı kaldı duvar diplerine. 

Yalnız kuş ayakları 

Bastılar incelikle göğsüne. 

-Sevgilim, yanımda olsaydın keşke! 

Kar var yaşadığımız günlerde. 

Umutsuzluk çevremizi kuşattı, 

Kıtlık kıran gündemde. 

Yine de ele güne karşı, 

Özenle saklıyorum yüreğimde 

Sana duyduğum aşkı, 

Dört yanım kar içinde.

Metin ALTIOK