GÜLLER LEYLAKLAR
Ey o değişmeler ey o çiçeklerin açma ayı
Bulutsuz geçen mayıs bıçaklanmış haziran
Unutamam bir daha ne gülleri ne leylakları
Ne de o çiçeklerini ilkyazın hiçbir zaman
O korkunç görüntüyü unutamam bir daha
Alayı kalabalıkları çığlıkları güneşi
Aşk yüklü arabaları Belçika armağanlarını
Sonra o arı uğultulu yolu titreyen havayı
O kavgayı bastıran sakınma bilmeyen utkuyu
Öpüşmenin kızıla döndürdüğü kanı sonra da
Çılgın halkın leylaklarla donattığı kulelerde
O ölüme gidenleri unutamam artık dünyada
Kutsal o eski zaman betiklerine benzeyen
O Fransa bahçelerini unutamam bir daha
O akşamları ve büyüsünü o sessizliğin
Gülleri yol boyunca o gülleri sonra da
O bozgun yeline karşı duran çiçekleri
O sayıklayan bisikletleri alaycı topları
Korkunun kanadı üstünden geçen erleri
O perişan kılıklarını konaklayanların
Ama neden bilmem bu benzetme kasırgası
Dönüp dolaşıp beni aynı yere getiriyor
Saint-Marthe bir general kara bir dal yığını
Orman yolunda bir köşk Normandiya biçimi
İşte tıs yok düşman karanlıkta dinleniyor
Birden bize Paris düştü diyorlar bu akşam
Bir daha dünyada ne o yitirdiğimiz aşkı
Ne o gülleri ne de o leylakları unutamam
Flandres leylaklarını demetlerini ilk günün
Sonra tatlı izini yanakları solduran ölümün
Sonra sizi kaçışın gülleri taze güller sizi
Bir yangın rengine çalan Anjou gülleri sizi
Louis ARAGON
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder