DOĞMAMIŞ ÇOCUKLARA - Muammer HACIOĞLU

DOĞMAMIŞ ÇOCUKLARA

Uykusuz gecelerin getirdiği çocuklar 

Her zaman mavi değil bu gökyüzü bu deniz

Buruşmuş çarşafların üzerinde bilmeden 

Size acı bir dünya hazırlıyor anneniz

Kapanmış kapılardan geri dönüp çaresiz 

Hayatın rüzgârında savrulup durursunuz 

İnsanın kuruş kuruş satıldığı devirde 

Doğmayın n'olursunuz

Muammer HACIOĞLU

Kendine Benim İçin Bir Gül Ver - Yılmaz ODABAŞI

(Sensizlikle flört etmeyi sen değil, sensizlik bilir;

sesi ses, sessizliği sensizlik bilir.)

Korkma, sana aşkı öğretmeyen kendinin

ellerinden tut!

Çok ağrımış kendinin, siyah

ve ayaz kendinin.

Hep avuttuğum düşler için bana bir gül ver…

Bak, Palandöken dağlarında karlar erimiş,

teknelerle kol kola bir bahar sulara inmiş;

dağlar için, sular için bana bir gül ver.

Bir gül ver söküldüğüm günler için

-ve önce kendinin ellerinden tut.-

Kendimin ellerinden tutunca,

içimden nehirler gibi akmak geliyor;

yollara çıkmak, yolculuklara bakmak geliyor.

Geberesiye içip salaş meyhanelerde,

buralardan böyle ceketsiz kaçmak geliyor.

Tutunca kendimin ellerinden,

pusulasız gemilerde yatmak;

yaşlı ve şefkatli bir azizenin koynunda

sabaha dek kıpırtısız susmak geliyor.

Sevgilim, iyi insan, tutunca ellerimden,

ömrümün içinden akmak geliyor…

(Sessizlik sensizliği ezbere bilir;

sensizlik her şeyi bilir…)

Korkma, sana aşkı öğretmeyen kendinin

ellerinden tut;

sonra bana aşkı öğretmeyen kendimin

ellerinden…

Bak, yıllarım sırılsıklam/ yağmurlar giymiş,

günlerin avlusuna yeni yeni çocuklar inmiş;

dağlar için, sular için bana bir gül ver.

Avuttuğum düşler için bana bir gül.

Bir

gül

pusulasız gemiler, sökülmüş günler için…

(Ben bütün yeşillerimi inatçı ayazlara çaldırdım;

sen kendinin ellerinden tut

ve kendine benim için bir gül ver.)

Kendine

bir

gül(ü) ver

Yılmaz ODABAŞI

DÜELLO - Behçet AYSAN

DÜELLO

parçalanmış bir aynada

nakışları esmer bir yüz

yansısını görüyorum

perçemleri akdenizli

bakışları simli sündüs

parçalanmış bir aynada.

ah! benim bu deliliğim

ıssız bir ada arıyor

yanaşıp çıkınca, şaşkın

dolaşmış çok önceleri

yabanıl ayak izleri

ah! yazık orda binlerce.

titrek bir mum ışığında

yeniden sarsak yüreğim

asla anmayacak aşkı

bir kez daha yapmayacak

yine çarpıp kayalara

su almakta, su almakta

batmaktadır köhne kalyon

yıldızları sönmüş gece.

bir yaz günü oldu bunlar

gri yağmurlar yağıyordu

çekildi bütün kılıçlar

ben bir yanda rakip hayat

denizse köpürdüyordu

ve şarkılar söylüyordu

alabildiğince bir siren

ölmemi istemiyordu.

ne parçalanmış bir ayna

ne mum ışığı kalacak

birazdan gün ağaracak

her gece yeni bir düello

her sabah yeni bir ölüm

hepsi bu şiire sığacak.

Behçet AYSAN

KARA TOPRAK - Aşık VEYSEL

KARA TOPRAK

Dost dost diye nice nicesine sarıldım

Dost dost diye nice nicesine sarıldım

Benim sadık yarim kara topraktır

Beyhude dolandım boşa yoruldum

Benim sadık yarim kara topraktır kara topraktır

Nice güzellere bağlandım kaldım bağlandım kaldım

Nice güzellere yar bağlandım kaldım bağlandım kaldım

Ne bir vefa gördüm ne faydalandım

Her türlü isteğimi topraktan aldım

Benim sadık yarim kara topraktır kara topraktır

Koyun verdi kuzu verdi süt verdi verdi süt verdi

Koyun verdi kuzu kuzu verdi süt verdi süt verdi

Yemek verdi ekmek verdi et verdi

Kazma ile döğme döğmeyince kıt verdi

Benim sadık yarim kara topraktır kara topraktır

Ademden bu deme neslim getirdi neslim getirdi

Ademden bu deme yar neslim getirdi neslim getirdi

Bana türlü türlü meyva getirdi

Hergün beni tepe tepesinde götürdü

Benim sadık yarim kara topraktır kara topraktır

Karnın yardım kazma ile belinen ey yar belinen

Karnın yardım kazma kazmayınan belinen ey yar belinen

Yüzün yırttım tırnağınan elinen

Yine beni karşıladı gülünen

Benim sadık yarim kara topraktır kara topraktır

İşkence yaptıkca bana gülerdi bana gülerdi

İşkence yaptıkça ey yar bana gülerdi bana gülerdi

Bunda yalan yoktur bütün herkeste gördü

Bir çekirdek verdi dört bostan verdi

Benim sadık yarim kara  topraktır kara topraktır

Havaya bakarsam hava alırım hava alırım

Havaya bakarsam ey yar hava alırım hava alırım

Toprağa bakarsam dua alırım

Topraktan ayrılırsam ey yar nerde kalırım

Benim sadık yarim kara topraktır kara topraktır

Dileğin varsa ey yar iste ALLAHTAN iste ALLAHTAN

Dileğin varsa ey yar iste ALLAHTAN iste ALLAHTAN

Alman için olsa gitme topraktan

Cömertlik toprağın ey yar verilmiş haktan

Benim sadık yarim kara  topraktır kara topraktır

Hakikat ararsan açık bir nokta açık bir nokta

Hakikat ararsan ey yar açık bir nokta açık bir nokta

ALLAH kula yakın oda ALLAHTAN

Hakkın gizli hazi hazinesi topraktan

Benim sadık yarim kara  topraktır kara topraktır

Bütün kusurları toprak gizliyor toprak gizliyor

Bütün kusurları ey yar toprak gizliyor toprak gizliyor

Merhem çalıp yaraları düzlüyor

Kolun açmış yola yollarını gözlüyor

Benim sadık yarim kara  topraktır kara topraktır

Her kimki olursa bu sırra mashar bu sırra mashar

Her kimki olursa ey yar bu sırra mashar bu sırra mashar

Dünyaya bırakıp ölmez bir eser

Dünyali veyseli bağrına basar

Benim sadık yarim kara  topraktır kara topraktır

Aşık VEYSEL

https://youtu.be/2cGANgDZPj8

GİTME - Yılmaz ODABAŞI

GİTME

Gitme

Gözlerini sil ve bu sevda kadar koyu bir çay tutuştur ellerime.

Yok, gitme!

Gitme, sen gidince sevmek yüreğimde düğümleniyor,

Özlemeyi yutkunuyorum;

Sonra pencerene ürkek kuşlar konuyor

Şu gök var ya şu gök, birden üstüme çöküyor,

Yok.. gitme!

Gitme aç göğsünü ısınıp kalayım öyle...

Yılmaz ODABAŞI

SIĞINAK - Ahmet OKTAY

SIĞINAK

Kaçıp sana saklanıyorum akşam oldu mu

Sana dokununca mı denizleniyor masa

Senin avcıların mı çok hayvanları kovalayan

Sıkıntımın ormanında?

Üç beş günümüz var şuracığında

Nice oyuncağımızı kırdılar

Biz de güzel çocuklardık bahçelerde

Sularda alabalık

Azla avunmaya alıştık

Ne yapalım paramız yoksa

Şarabımız bitince yağmura çıkarız

Kim güzelleşmiyor öpüşünce. 

Ahmet OKTAY

DÜŞLER - Koray FEYİZ

DÜŞLER

üzülme diyorum kuşlar bir gün dönecek

bir gün umutla rüzgarı alıp terkilerine

dönecek kuşlar,sen de bana döneceksin.

bakacaksın pencerende bir ay çöreği

geceden birikmiş avuçlarında kokusu

özlediğin çiçeklerin,sen de bana döneceksin.

bir gün umutla kuşların terkilerinde

gurbetini getirip bırakacaksın öyle

gözlerimin rıhtımına…demirleyecek takalar;

ele avuca sığmayan sözcüklerim,

yelken açan pupa yelken umuda işte

onlar canımı acıtan yalnızlıklarım,

kalbimin yılkıya bıraktığı aşklar.

dün kumrular sokağından geçtim yine

kuşlar yoktu,ben kuşları hiç unutmadım

sen de arada bir anımsasan diyorum iyi olur.

iyi olur,kuşlar gitgide azaldı çünkü.

ağaçlar sağır,dal yaprak kör.

behçet’in kuşlara yazdığı şiirleri bir anımsa,

kuşları çok severdi behçet…unutma.

orhan gürayman’da severdi yaşarken.

belki bir gün behçet de döner bakarsın

gençliğimizin masalı,bir parmak gökyüzü

sızıyor alnından,boş çerçevenin asılı

olduğu eski bir duvarda oldukça kirli.

resim nerde? …bizim koğuşta çektirdiğimiz,

nerde hüzne açılan avlusu kalbimizin?

üzülme kuşlar bir gün dönecek,sen de

bana döneceksin,sırt

çantanda yağmurlar.

sabrın kestiği ırmak patlamaz kardeş,

denize hasret geçen bir ömür…dahası

yaprağı dalına hasret kalmış bir güz

olmaz asla senin hayatın,senin hayatın…

çocukların içtiği bir pınar gibi…

güz’ü severim bilirsin sapsarı

bir pencerede oturup akşamı beklemek,

takaları…onlar yoktular ancak

bir şiir biliyordum adı “takalar” olan.

herkes bir şeyleri bekler

nedense kimi

yitirdiklerini bekler ha babam kimi

deltası olmayı bir ırmağın yaşamınca

düşler yalancıdır oysa düşler…düşler;

kalbimin yılkıya bıraktığı aşklar.

Koray FEYİZ