HERKES ÖLÜR ÖLÜMÜNÜ
“Ölüm gelecek ve senin gözlerinle bakacak.”
~ C. Pavese ~
I
Kanatlanır, kanatılır bütün boşluklar.
Aynalar her gün bir başka yalan söyler
ve kalınır geride çizilmiş hayatlardan,
geride yağmurlardan ve çığlıklardan.
H e r k e s ç i z e r b o ş l u ğ u n u…
II
Her aşk başlarken pembe,
ayrılıkta rengi siyah yalnızlığın…
Herkes arar pembesini.
Oysa kendinden ötesi yoktur;
kimse sevmez yalnızlıkta gölgesini…
III
Herkes sever doğumunu;
kim sever ölümünü?
Herkes sever doğrusunu;
kim sever yanlışını?
Herkes susar ayıbını.
H e r k e s s u s a r a y ı b ı n ı…
IV
Herkes bilir gitmesini.
Bir zaman öğrenirsin
gideni sırtından öpmesini
H e r k e s y a ş a r h a s r e t i n i…
V
Herkes geçer gençliğini
Herkes…Buğusunda anıların
yitirir kekliğini…
VI
Herkes yaşamakla suçlu,
aşkıyla hükümlüdür;
herkes doğarken ölümlüdür…
Herkes ölür ölümünü;
göğe salıp düşlerini,
salıp tenini, nefesini
bırakır ceketini.
H e r k e s b ı r a k a c a k t ı r c e k e t i n i…
Yılmaz ODABAŞI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder