XXXIX
Yüreğim susuzluktan yanıp çoraklaştığı zaman,
Merhamet sağanağıyla çık gel bana.
Yaşama sevinci çekilip gittiği zaman,
Bir ezgi seliyle çık gel bana.
Altından kalkılmaz işlerin dağdağası,
Beni her şeyden kopararak,
Yüklendiği zaman her yandan üzerime,
Ey sessizliğin sahibi, efendisi,
Huzur ve sükûnla çık gel bana.
Benim zavallı gönlüm, bir köşeye çekilip
kapanırsa kendi içine,
Kapıları kır, kralım, kapıları kır
Ve bir kral haşmetiyle çık gel bana.
Arzu, aklımın gözlerini, serapla,
Tozla, dumanla kör ettiği zaman,
Sen ey gökçe varlık, sen ey her zaman diri,
Her zaman uyanık olan,
Aklı ışığa boğan ışığınla çık gel,
Uykuya kaçacak köşe aratan
gök gürültülerinle
çık gel bana, çık gel bana.
Rabindranath TAGORE
[ Gitanjali ]
Çeviri: Cahit Koytak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder