SERENAD ~ Cahit Sıtkı TARANCI

SERENAD

Kimdir bana gülümseyen yeşillik balkonundan?

Demek gecelerden sonra nihayet gün doğuyor.

Bir gülüşündür gençliğimi döndürdü yolundan;

Yanan şu alnım elinin gölgesiyle soğuyor.

Güzelsin ya, ne olursan ol, girdin hikâyeme;

Çok değil evi barkı terkedip sana uyduğum,

Ancak sen tâzelikte gül yaraşır pencereme;

Uykusuz gecelerimde kokusunu duyduğum.

Eğil bak suya, ordadır güzelliğin, gençliğim.

Sen gel beni dinle, günlerimiz heba olmasın.

Yorgun başımı göğsünde emniyette bileyim;

Artık taslarımız ayrı çeşmelerden dolmasın.

Cahit Sıtkı TARANCI